قامت خمیده بهصورتیکه سر به جلو خم میشود و شانهها حالت افتادگی پیدا میکنند
بیماری پارکینسون شکلی از پارکینسونیسم است. پارکینسونیسم اصطلاح کلیتری است که برای اشاره به مجموعهای از علائم استفاده میشود که معمولا با بیماری پارکینسون مرتبط هستند؛ ولی گاهی اوقات حاصل دیگر عوامل هستند.
بسیاری مشکوک به بودن در معرض سموم و آفت کش ها هستند و مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما هیچ ماده واحدی را نمی توان به طور قابل اعتمادی به پارکینسون مرتبط کرد.
ناگفته نماند که مقصود از حرکات ورزشی می تواند ؛ شامل هر یک از موارد پیاده روی ، شنا یا به طور کلی هر نوع ورزشی که برای بیمار راحت است باشد.
احتمالاً به دلیل ترکیبی از حساسیت های فردی و عوامل محیطی است. بیشتر موارد بیماری پارکینسون بدون ارتباط ژنتیکی رخ می دهد. (مطالعه بیشتر: نقش ژنتیک در پارکینسون)
بیماری پارکینسون، با التهاب همراه است. در نتیجه محقیقین همواره به دنبال کشف اثرات ضد التهابی اسید چرب امگا ۳ هستند.
خلاصه این که، افراد مبتلا به بیماری پارکینسون باید استرس را از خود دور کنند. استرس و هیجان، خود یکی از دلایل بروز التهاب و آسیب های طولانی مدت در سراسر بدن می باشد.
بیماری پارکینسون معمولا بهطور ناگهانی ظاهر نمیشود. علائم اولیه ممکن است خفیف باشند. فرد ممکن است احساس بیقراری یا خستگی کند؛ در دستها یا دیگر قسمتهای بدن احساس لرزش خفیفی کند یا ایستادن برای او دشوار شود؛ تکلم حالت آرام و مبهم پیدا کند یا دستخط او درمقایسهبا قبل متفاوت شود و کلمات را ریزتر بنویسد.
مداخلات جراحی مختص افرادی است که به دارو ، درمان و تغییر شیوه زندگی پاسخ نمی دهند.
عوارض ناشی از پارکینسون می تواند کیفیت زندگی و پیش آگهی را تا حد زیادی کاهش دهد. به عنوان مثال ، افراد مبتلا به پارکینسون می توانند سقوط خطرناک و همچنین لخته شدن خون در ریه ها و پاها را تجربه کنند. این عوارض می توانند کشنده باشند.
در حال حاضر ، هیچ درمانی برای زوال عقل بیماری پارکینسون وجود ندارد. به جای آن ، پزشک بر درمان علائم دیگر تمرکز می کند.
مرحله ۳ مرحله میانی در پارکینسون است و نقطه عطف اصلی در پیشرفت بیماری پارکینسون است. بسیاری از علائم مشابه علائم بیماری پارکینسون تبادل نظر مرحله ۲ است.
تا ۵۰ درصد از افراد در مراحل ۴ و ۵، گیجی، توهم و هذیان را تجربه می کنند. توهم زمانی رخ می دهد که چیزهایی را می بینید که وجود ندارند.
البته چندین نوع جراحی و روش های غیردارویی نیز برای درمان علائم این بیماری وجود دارد. تامین دوپامین مغز از اصلی ترین راه های درمان این بیماری می باشد. لذا توسط داروهایی است که در مغز تبدیل به دوپامین میشوند دوپامین مغز تامین می شود.